Selamat Indonesië

In Yogjakarta aangekomen op zoek naar een guesthouse maar omdat het al laat was en we moe waren namen we voor de eerste avond genoegen met een schimmelkamer. De volgende dag kwamen we terecht bij een hele fijne homestay met lekker ontbijt dus dat maakte al veel goed. In de ochtend hebben we Nederlands fort Vredeburg bezocht, waar de weg van Indonesië richting onafhankelijkheid van Nederland wordt uitgelegd, wat zeer interessant was. Na nog wat het stadje rondgelopen en een artcentre bezocht te hebben was de dag alweer om en schoven we aan voor saté met lontong mmmjamie! De volgende dag zijn we naar de vogeltjesmarkt (waar niet alleen volgels maar ook exotische reptielen, hondjes, katten en vissen worden verkocht), het waterpaleis taman sari en naar het sultanpaleis geweest. De volgende dag namen we de trein over de door Nederlanders aangelegde spoorweg richting Surabaya en vanuit daar namen we gedwongen door de overstroming van de vorige avond de bus naar Probolingo waar we een nachtje bleven als tussenstop naar Bromo national park. De volgende dag namen we een krakkemikkige minibus naar Cemoro Lawang, het dorpje dat op loopafstand van vulkaan Bromo was. Het was er aangenaam rustig en de temperatuur ook een stuk koeler. Sanne had helaas last van griep, waardoor Rick de volgende ochtend alleen op pad ging om de vallei en de voet (lavabergen) van Bromo te verkennen en voor de lunch met wat fruit en komkommers terug kwam. Die middag hebben we gezellig wat thee gedronken in café lava. Met een zieke Sanne gingen we dan toch op dag 3 de tocht naar boven aan, eerst door de vallei met vulkanisch zand tot we bij de lavabergen aankwamen waar de klim naar boven begint. Daar nog even gerust en gedronken en toen zijn we toch redelijk vlot boven gekomen, waar een geweldig uitzicht op ons wachte: de eerste kennismaking met een actieve vulkaan. Sanne kon wel een stoomkuurtje gebruiken en die zou ze krijgen ook. De vulkaan blaast een enorme hoeveelheid stoom de lucht in en als je geluk hebt en de wind meewerkt kun je zelfs op bepaalde punten het kokende water in de krater zien kolken. Rick ging op verkenningstocht en liep grotendeels de hele kraterrand af en kwam weer terug bij Sanne die nog trouw op dezelfde plek stond te wachten. De volgende dag namen we dezelfde krakkemikkige minibus terug naar Probolingo waar we overstapte op de bus naar Banyuwangi voor ons volgende vulkaanavontuur. Daar bezochten we namelijk dezelfde nacht nog kawa Ijen onder andere bekend van de veelbekeken natuurserie planet earth van de bbc. Na een stevige hike de vulkaan op, gewapend met gasmasker tegen de heftige dampen werd het ademen voor Sanne te lastig en dus besloot ze boven te blijven wachten. Na afscheid genomen te hebben ging Rick met onze gids de afdaling aan en of deze gevaarlijk is in het donker? Een antwoord: hell yeah! Maar we kwamen heelhuids beneden aan waar Rick flink wat foto's schoot en enorm genoot van de surrealistische vertoning, enorm grote blauwe gasvlammen die het gebied verlichten en waarnaast de mijnwerkers staan te zwoegen. De sulfiet wordt gewonnen doormiddel van pijpen die uit de bron komen en waar het nog hete vloeibare sulfiet doorheen stroomt, eenmaal bij het einde van deze leiding stroomt het uit op de grond waar het gekoeld wordt en het stolt, daarna kan het bikken beginnen en worden de brokstukken in 2 manden met een stok ertussen gepropt. Deze lading die wel 80 tot 90 kg kan wegen wordt door de kleine maar sterke Indonesiërs naar boven gesjouwd over hetzelfde beangstigende padje waar ik zonder balast al moeite genoeg mee had! Wat een omstandigheden waar deze gasten in werken, vaak zonder mondkapje en gewoon op rubberen regenlaarsjes, hun lichamen helemaal misvormt door de zware balast en uitgebuit door het volk wat de wereld overneemt/overheerst: Chinezen, al moet gezegd worden dat de Nederlanders de eerste waren die hier een slaatje uit sloegen. Nadat de zon de kleuren begint in te kleuren wordt de geweldige omgeving pas echt zichtbaar. Een enorm helder turquoise kratermeer, omgeven door het flink afstekende geel van het sulfiet en de kraterwanden. Na terugkomst in het hotel hebben we de hele dag bijgeslapen, een filmpje gekeken en sloten de dag af met een heerlijke loempia en bakso. De volgende dag namen we de ferry en bus naar Bali, we werden gedropt in een niemandsland en dus waren we afhankelijk van een illegale taxi die ons dropte bij onze bestemming: Kuta. Enorm toeristisch gekkenhuis maar dat biedt ook voordelen, zoals veroorloofbare luxe: 1 uur massage €3,-, 2 uur onbeperkt bbq'en in een hippe skybar met gratis bier €3,- en een kamer met warm water, ontbijt en zwembad €11,-. Lekker voor een paar dagen maar daarna moesten we echt weg van de drukte. In de tussentijd hebben we ook nog een scooter gehuurd waarmee we naar Ubud (centraal Bali) crosste voor de tempels en rituelen, wat het meest indrukwekkend was bij de Tirta Empul tempel waar honderden mensen stonden te dringen om zichzelf spiritueel te reinigen door het water uit vulkanische bron. Ook bezochten we het zuiden van het eiland wat met Uluwatu het surfwahala is van het eiland. Verder waren er in dit gebied ook veel trouwgelegenheden door de vrije uitzichten vanaf de klif, alleen was ditmaal de tijd te kort om hier een droom huwelijksvoltrekking te houden... Vanuit Kuta namen we de bus naar Padangbai een rustig vissers/havendorpje wat veel mensen passeren op hun tocht naar Lombok, wij namen de tijd en bleven er twee dagen. Waar we de beide stranden bezochten die het dorpje rijk was: blue lagoon, schitterend baaitje maar enorm vervuild water en bias tugel een wijder strand met enkele hutjes en helder water waar we voor het eerst zwommen met schildpadden. Vanuit Padangbai namen we de Slowferry naar Lombok, waar we ons vestigde in Senggigi, wat enorm rustig aanvoelde na de drukte van Bali. In Senggigi hebben we een aantal lekker rustige stranden bezocht voordat we de boot naar de Gili's namen. We hebben al heel wat paradijsjes gezien deze reis maar qua eilanden is dit toch wel echt de top hoor! Onze eerste dag weer lekker laidback strandliggen, zwembadje doen en 's avonds gezellig samen met een Engelse vriend die we al kenden van Koh Phangan gaan eten op de avondmarkt. De volgende dag hebben we snorkels en flippers gehuurd en hebben we bijna de hele dag in het water gelegen, wat een geweldig mooi onderwaterleven hier! We zwommen met meer dan 10 schildpadden die we aanraakten, zagen eten, slapen en bovendien bewegen want dat is toch wel het mooiste van het dier hoe sierlijk hij zijn weg vind door het water is prachtig. Op een begeven ogenblik kwam er een regenbui over en lagen we in het water te snorkelen onze blik op een schildpad, de regen zacht op onze rug tikkend en het geluid van de moskee op de achtergrond gaf een speciaal gevoel! De volgende dag genoten we weer van een heerlijk stranddagje en als avond eten dinerden we op het strand, 2 pizza's, soep en saladebar en dat alles voor minder dan €4! Onze laatste dag op Gili namen we de snorkels en flippers weer het water in en weer werd het een geweldige dag met veel schildpadden en vissen. Vanaf Gili namen we de volgende dag de boot terug naar Lombok, waar we op 3 meter afstand dolfijnen herhaaldelijk zagen bovenkomen. Een prachtig gezicht en afsluiting van een heerlijke tijd in Indonesië!